Είναι κυριακή και μόλις έχω ξυπνήσει.
Εκανα κάποιες δουλίτσες που είχα να κάνω,έφαγα,μπήκα στο νέτ να κάνω κάποιες άλλες δουλειές και τώρα είμαι έτοιμος να βάλω να παίξω λίγο ps3.
Eχω ένα χάρισμα/κατάρα να παίζω καλα και ξεροκάμπανα (όπως θα έλεγε και ο Johnie B) κάθε παιχνίδι οπότε έχω φτάσει σε ένα σημείο που έχω τερματίσει μέσα σε έναν χρόνο
καμμιά 90αριά games και δεν έχω να παίξω απολύτως τίποτα!!!
Μέσα στην βδομάδα είχα μια συνάντηση με τον καλό μου φίλο και συνεργάτη Billy ο οποίος μου έφερε 2 παιχνίδια για να ηρεμήσει την παιχνιδοχαρμάνα μου η οποία με είχε φέρει
στο σημείο να παιζω πλέον god of war 3 στο Ηell mode!
To ένα εκ των 2 παιχνιδιών ήταν το ''50 cent : Blood on the sand''
Τι να πώ!Η μάλλον...τι να πρωτοπώ?
Πραγματικά όποιος με ξέρει προσωπικά γνωρίζει καλά οτι ποτέ δεν έχω βάλει στο σπίτι μου κάποιο cd αυτού του τύπου να υπάρχει στην συλλογή μου.
Απο το πρώτο κομμάτι που άκουσα ειχα βγάλει τρίχες στις παλάμες μου λες και είμαι ο
Νίκος Ευαγγελάτος!
Εξήγησα πρίν την κατάσταση μου οπότε αφού δεν είχα τι να παίξω να περάσουν έστω 2-3 μέρες λέω...ας είναι!
Βάζω την παιχνιδούμπα και απο το πρώτο λέπτο αρχίζω να ακούω κάτι ρυθμούς λές και έπαιζα στο επεισόδιο ''Τhe jungle'' του παλαιού Twilight Zone!
Ρυθμοί για μαιμούδες με έναν τύπο να μιλάει απο πάνω...φυσικά να μην ραπάρει!
Το παιχνίδι ξεκινάει...σεβαστά γραφικά με εναν 50cent που τον έχουν κάνει υπερτουμπανιασμένο
και γυαλιστερό την ώρα που όλοι οι εχθροί δεν ξέρουνε να πυροβολούνε,να στοχεύσουν
και περιμένουν να τους πυροβολήσεις η να τους βαρέσεις!
Σενάριο/Ροή παιχνιδιού...Είναι με έναν άλλον ράπερ/φονιά/υπερτουμπάνο/αντεροβγάλτη/εμποροπλοίαρχο και ξεκινάνε απο τους δρόμους (όλα απο εκεί ξεκινανε...)
και σκοτώνοντας καμμια 20αριά ατομα ανεβάζουν ενα ρολό και μπαίνουνε σε ένα
μαγαζί...εκεί είναι άλλοι 20 που φυσικά δεν ξέρουν ουτε πως να πιάνουν το κουτάλι πόσο μάλλον ένα όπλο οι οποίοι είναι 10 δευτερόλεπτα για τον 50 σεντς!
Μετά κατεβαίνοντας η ανεβαίνοντας κάτι σκάλες φτάνεις σε κάποια αλλη αίθουσα
η σε κάποια ταράτσα οπου εκεί θα σε περιμένουνε καμμιά 30αριά ακόμα άτομα η κάποιο ελικόπτερο που φυσικά δεν παίρνεις και παλι χαμπάρι (όπως πάλι θα έλεγε ο Jonnie) αφού έχεις και μπαζούκα!
Το παιχνίδι τελειώνει σχετικά σύντομα και σκέφτεσαι οτι πραγματικά ισως να έχεις σκοτώσει τον μισό πλυθησμό του Brooklyn!
Η μέγιστη καρεκλιά...Ο τύπος ξεπερνάει επίπεδα Καζαντζίδη/Νταλάρα κλπ κλπ...ολόκληρο παιχνίδι και αντί να βάλουνε κάποιον να κάνει κάποια μουσικη για παιχνίδι η κάποια έστω instrumentals
έχει βάλει 6-7 κομμάτια του να παίζουν σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού απο πίσω!
...σε φάση...ΠΟΙΟΣ ΡΕ?ΕΓΩ ΡΕ!!!!
50 CENT!!!!!!ΚΑΡΕΚΛΑΑΑΑΑ!!!!!!
Έλεος!Ευτυχώς που προχθές μου ήρθε το Assassins Creed to Revelations που είχα παραγγείλει απο το ίντερνετ και ξέρω οτι έχω να παίξω κάτι σωστό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου