Πόσοι από εσάς δε χαράμισαν αρκετές ώρες πάνω σε μια λεκάνη προσπαθώντας να διώξουν από πάνω τους το τελευταίο υπόλλειμα περιτώματος...? Ένα τόσο δα μικρό βρωμερό κουραδάκι που δε λέει να ξεκολλήσει με τίποτα...Πόσες φορές τινάξατε νευρικά τον κωλαράκι σας δεξιά-αριστερά για να νιώσετε επιτέλους να ξεκολλάει αυτό το σιχαμένο σκατουλάκι που αν σηκωθείτε θα πασαλείψει τα κωλομέρια σας και θα τα κένει να μοιάζουν με τη σαλιάρα του μωρού στη διαφήμηση του Dixan-Skip-Ariel? Όλοι μας εχουμε βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να σκουπιστούμε και με λύπη μας να διαπιστώσουμε ότι έχουν μαυρίσει τα πάντα...από την τρυπούλα μέχρι την ουρά...βλέπετε πάνω στη φούρια μας κανείς δεν κάνει τον κόπο αν κρέμεται τίποτα από κάτω του...Και μετά ακολουθούν τα νεύρα, οι βρισιές και ακόμα χειρότερα οι επικλήσεις στα θεία...Όλοι μας κάποια φορά πασαλείψαμε ακόμα και το μεσαίο μας δαχτυλάκι...και το χειρότερο...έτυχε στη μέρα που δεν είχαμε κόψει τα νύχια!!! Και σίγουρα αυτό ήταν το χέσιμο του άγχους γιατί έχουμε ραντεβού με το Μαράκι που είχαμε να δούμε απο το γυμνάσιο και τώρα έχει γίνει απιστεutable...Μη θυμηθώ βέβαια τη σιχαμερότερη των περιπτώσεων όπου αυτός ο μικρός δαίμονας έχει κρεμαστεί σε κάποια απο τις αφανότριχες που όλοι μας φοβόμαστε να κουρέψουμε υπό το φόβο του να χαρακτηριστούμε ως gay απο το εκάστοτε πιπινάκι...Και όταν είμαστε σίγουροι ότι κάθε υπόλλειμα έχει φύγει απο πάνω μας,σηκωνόματε όλο περηφάνεια μπροστά στον καθρέφτη να δούμε μήπως αυτή τη φορά μετά από τέτοιο ξεφόρτωμα κατάφερε να φανεί κάποιος κοιλιακός, και με μια σιχαμένη λύπη παύλα τρόμο παύλα παράκλιση προς τον ύψιστο νιώθουμε οτι μπούτια, όρχεις, σώβρακο έχουν λερωθεί από το μικρό πλην βρωμερό δαίμονα...του τυπογραφείου όπως μεταφορικά θα μπορούσε να ονομαστεί...γιατί εξαπλώνεται γρήγορα και παντού όπως το μελάνι...Και τότε ούτε η Klinex μπορεί να κάνει κάτι με τα σούπερ απορροφητικά της κωλόχαρτα ούτε τα μωρομάντηλα Kandoo...Σκύβεις το κεφάλι και μπαίνεις στη μπανιέρα φωνάζοντας στη μάνα σου να σου φέρει ένα καθαρό σώβρακο σκεφτόμενος ότι ίσως τελικά να είχε δίκιο η Γαρμπή όταν έλεγε στα τέλη των 90’s ότι «Μάλλον θα’σαι αυτό το λάθος που δε μπορώ να μη ξανακάνω εγώ...» Προφητικό...Κανείς δε μπορεί να πει με σιγουριά...το μόνο σίγουρο είναι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται...και μπορεί ο Φοίβος να μην είχε κάτι στο μυαλό του όταν το έγραφε όμως οι Kroogers έχουν πολλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου